- podczas lotu
- • in flight
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
rakieta — I ż IV, CMs. rakietaecie; lm D. rakietaet 1. «pocisk do jednorazowego lotu lub statek przystosowany do lotów powtarzalnych, wprawiany w ruch silnikiem rakietowym, służący do lotów międzykontynentalnych lub kosmicznych oraz do badania górnej… … Słownik języka polskiego
aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» … Słownik języka polskiego
ablacja — ż I, DCMs. ablacjacji; lm D. ablacjacji (ablacjacyj) 1. geol. «stopniowe niszczenie, kruszenie się powierzchni lądu na skutek działania deszczu; także topnienie powierzchni lodowca wywołane energią słoneczną, wiatrem i deszczem» Ablacja deszczowa … Słownik języka polskiego
brzechwa — ż IV, CMs. brzechwawie; lm D. brzechw «tylna część pocisku (strzały, bomby), zapewniająca mu stabilizację podczas lotu w powietrzu» … Słownik języka polskiego
chrap — m IV, D. u, Ms. chrappie; lm M. y 1. łow. «głos słonki wydawany podczas lotu tokowego, nieco przypominający chrapanie» 2. łow. «głos łoszy wydawany w czasie rui» … Słownik języka polskiego
front — m IV, D. u, Ms. frontncie; lm M. y 1. «przednia strona, przód czegoś; pierwsza linia, czoło oddziału, kolumny» Front kolumny, pochodu. Stanąć przed frontem kompanii. Atakować nieprzyjaciela z frontu. ∆ meteor. Front atmosferyczny (np. front… … Słownik języka polskiego
kierunkowy — «wskazujący, wytyczający kierunek; zwrócony w jakimś kierunku» ∆ biol. Ruch kierunkowy «reakcja ruchowa roślin oraz niższych zwierząt (np. wirczyków, polipów, jamochłonów, liliowców) zachodząca pod wpływem bodźca zewnętrznego, np. u roślin zmiana … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… … Słownik języka polskiego
kursomierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. lotn. «przyrząd pokładowy do wyznaczania podczas lotu statku latającego jego prędkości względem ziemi, uwzględniający prędkość i kierunek wiatru» 2. mors. «przyrząd do wyznaczania kursu statku» … Słownik języka polskiego
nadważkość — ż V, DCMs. nadważkośćści, blm lotn. «stan występujący przy zwiększeniu ciężaru ciała ponad wartość normalnie spotykaną na powierzchni Ziemi wskutek dodatkowych przyspieszeń (np. podczas lotu samolotów, statków kosmicznych); przeciążenie» … Słownik języka polskiego